Om te kunnen beoordelen of een dataset of service bruikbaar is, wil je graag een aantal dingen van die dataset weten. Dat geldt zowel voor mensen als voor computers. Met behulp van metadata maak je een dataset of dataservice vindbaar en herbruikbaar. Hoe beter de kwaliteit van je metadata, hoe gemakkelijker je het de gebruiker maakt.

Klimaat- en milieuvraagstukken hebben vaak grensoverschrijdende oorzaken en gevolgen. Door gegevens over de leefomgeving uit te wisselen, kunnen we deze vraagstukken sneller en beter oplossen. De Europese INSPIRE richtlijn heeft de basis gelegd voor realisatie van een Europese digitale infrastructuur voor het uitwisselen van gegevens over de leefomgeving. Op dit fundament bouwt de EU voort met de ontwikkeling van (geo-)data spaces.

In standaarden voor services is beschreven hoe geodata via het web zijn uit te wisselen. Deze standaarden zorgen ervoor dat we gegevens met behulp van viewers kunnen bekijken, bevragen, downloaden en uitwisselen.

Geography Markup Language (GML) is het uitwisselingsformaat voor geografische bestanden. Het definieert XML-codering voor het overbrengen en opslaan van allerlei geo-informatie, zoals geometrie, topografie, coverages en sensordata. GML kan worden gebruikt voor bestandsuitwisseling maar ook binnen webservices zoals WFS.

Onder de Wet ruimtelijke ordening was het ruimtelijk planproces volledig digitaal. Om uitwisseling van bestanden mogelijk te maken, werden sinds 2010 de RO Standaarden toegepast. Op 1 januari 2024 is de Omgevingswet van kracht geworden. Op grond van overgangsrecht van Wro naar Omgevingswet worden de RO Standaarden onder voorwaarden nog gebruikt tot uiterlijk 1 januari 2032.